Adie PAJ,
Wij ontvingen het droevige bericht dat op dinsdag 9 februari onze oud-Bandleider Pierre (Paj) Peeters is overleden.
Het moet ergens aan het einde van de zestiger jaren zijn geweest dat ik hem voor het eerst als kind heb ontmoet. Mijn herinneringen gaan terug naar een rijzige, inspirerende GL (groepsleider) die altijd goed in het uniform zat, gezag uitstraalde, boeiend kon verhalen en achteraf gezien visionaire ideeën had. Paj, zoals hij door de leden onderling werd genoemd – een samentrekking van zijn voorletters – had een dubbelrol, hij was zowel groepsleider van de Sint Lambertus-groep als Bandleider van onze Band.
Ik wist toen nog niet dat hij al een vooraanstaande Mestreechteneer was die in 1957 Stadsprins was geweest. Evenmin wist ik toen iets over zijn opleiding als Koopvaardijofficier en zijn oorlogsjaren in Londen. Losse gedachten die nu bij mij voorbij komen zijn groot respect, een glimlach en dankbaarheid. PAJ accepteerde geen Carnavalsvierders die meenden dat ze door de Band heen moesten lopen. Deze werden bij kop en kont gepakt en er tussen uit “gehaald”. Hij nam leden mee naar het WMC en hield hun voor ogen dat dit onze toekomst kon worden. Verder sprak hij toen al gedachten uit over het muzikaal vormen en opleiden van kinderen met zanglessen en noten onderricht. Zaken die we tegenwoordig als normaal ervaren en terug te vinden zijn in onze MVB Kids. Verder herinner ik mij de onuitwisbare beleving om onder zijn leiding “Grameer” te luiden tijdens een nachtmis met Kerstmis.
Zijn betekenis voor de Band is cruciaal geweest en zeker historisch te noemen. In moderne termen zou je hem een manager noemen die een geslaagde doorstart mogelijk heeft gemaakt, de Band bestond immers halverwege de jaren zestig alleen nog maar op papier. De doorstart of heroprichting gebeurde onder zijn inspirerende leiding en onder de roepnaam van Muziekgroep Jan Bovy.
Toen ik eind jaren zeventig zelf staflid werd binnen de Band en uiteindelijk Bandleider was geworden kreeg ik op enig moment van hem zijn Bandleiderspluim als waardering voor mijn inzet. Deze heb ik dan ook altijd met trots gedragen. Vanaf dat moment hadden wij meerdere malen per jaar contact. Vaak belde hij om te feliciteren met een behaald succes maar vooral om mij aan te moedigen om door te gaan op de ingeslagen weg. Hij had een vaste plek om de stadsprocessie te aanschouwen op de hoek van de Grote Staat en de Spilstraat, een knipoog was meestal genoeg om te laten merken dat hij van ons genoot. Onze huidige show heeft hij op de eerste rang vanaf zijn balkon zien ontstaan. Pierre heeft nog een keer volop mogen genieten van de Band tijdens ons jubileumconcert in december 2013. Afgelopen zomer heb ik hem voor het laatst kort gesproken, hij was broos maar liet mij merken dat wij ons niet moesten laten ontmoedigen bij de tegenslag met onze huisvesting. Hij was geroerd en wenste ons sterkte.
Wij danken Pierre voor zijn uitzonderlijke betekenis voor de Band. Ik dank hem voor zijn vriendschap en wij wensen Pierre zijn rust toe en de hele familie heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Namens de Mestreechse Verkennersband
Voorzitter Mattie Garnier
