De mars -en showwereld in Nederland bestaat uit een relatief groot aantal mars -en showkorpsen met een hoog niveau, dit komt door het Wereld Muziek Concours (WMC) dat elke 4 jaar wordt gehouden in Kerkrade. Omdat dit door de Nederlandse korpsen makkelijk te bereizen is zijn de korpsen altijd ruim vertegenwoordigd. Dit heeft er voor gezorgd dat het WMC als maatstaf wordt voor kwaliteit. Een moment waar men al meerdere jaren van tevoren naartoe werkt en de hele levenscyclus van verenigingen (opleiding, doorstroming, werving etc.) op toegespitst wordt.
Ook voor ons heeft dit een zelfde werking gehad en we zouden kunnen stellen dat het WMC ons heeft gebracht waar we nu zijn. Natuurlijk is dit niet de enige factor, maar wel een belangrijke.
Maanden van training en jaren van voorwerk gaan vooraf aan de producten die tijdens de mars en show worden gebracht.
WMC 1989:
Op 2 juli 1989 debuteerde de toen nog “Maastrichtse Verkennersband Jan Bovy” op het Wereld Muziek Concours in Kerkrade, dat overigens tot en met 1997 zou plaatsvinden in stadion Kaalheide. We wisten ons zelf direct te plaatsen in de middenmoot, niet slecht voor een eerste keer, zeker tussen een deelnemersveld van gevestigde mars -en showkorpsen.
De gebrachte werken voor de mars waren in 1989 “Marching Sergeants” en “Ria Defileermars”. De show die werd gebracht was genaamd “Showtime one” en een aaneenreiging van bekende melodieen die vooral makkelijk in het gehoor liggen en uitnodigden tot meeklappen.
Uitslagen 1989:
Mars: 84,8/100 (1e prijs, gouden medaille)
Show: 84,5/100 (1e prijs, gouden medaille)
WMC 1993
Op 11 juli 1993 verschenen we op de mars aan de start om de mars Kiniszi van Julius Fucik en Mars der Medici van Johan Wichers te spelen. De show was genaamd showtime 2 en borduurde voort op het concept en succes van de vorige show.
Uitslagen 1993:
Mars: 81,7/100 (1e prijs, gouden medaille)
Show: 83,4/100 (1e prijs, gouden medaille)
WMC 1997:
Op 13 juli 1997 speelden we op de mars Florentiner Mars van Julius Fucik en Caorlé van Ruud Bohmer. We brachten voor het eerst een themashow: “Disney on Grass” waarme we de eersten waren die dit thema voor hun show gebruikten. Later zouden vele showorkesten volgen.
Uitslagen 1997:
Mars: 84,7/100 (1e prijs, gouden medaille)
Show: 86,7/100 (1e prijs, gouden medaille)
WMC 2001
Het WMC 2001 was het WMC met de meest zure nasmaak ooit. Toch koesteren we dit WMC ook als het moment dat we besloten dat we het anders moesten aanpakken. Tot dan was onze vereniging gebaseerd op goede oudere muzikanten, maar toen deze minder als een jaar van tevoren opstapten konden we dit niet echt opvangen, we deden het toch.
Op de mars speelden March for Sven Olav en The crown of Canterbury. Bij de show brachten we de Beatles show.
Hoewel je misschien, kijkend naar de uitslagen, zou zeggen: “die resultaten is niks mis mee”, was het voor ons niet goed genoeg en het voldeed niet aan de standaarden die wij nastreven. De show was niet het probleem, hoewel daar ook muzikaal genoeg op aan te merken viel.
Vooral de mars werd voor de MVB beneden niveau neergezet. Een zilveren medaille. Dit moest het volgende WMC 100 % anders, daar zou de jaren erop dan ook alles op alles voor gezet worden. Voor meer zie de historie.
Uitslagen 2001:
Mars: 79,7/100 (2e prijs, zilveren medaille)
Show: 84,3 /100 (1e prijs, gouden medaille)
WMC 2005:
Na de zure nasmaak van het WMC 2001 was dit het moment om alles recht te zetten en te trachten er weer bij te gaan horen. De inzet op opleiding, instructie, toetssystemen moest nu zijn vruchten afwerpen en dat deed het! Door de resultaten op de mars belandden we direct in de top 10 van Nederland.
Voor de marswedstrijden speelden we de werken Top Malo en Gibraltar van wijlen Lieutenant-Colonel Richard Waterer van de Band of the Royal British Marines.
Op de show brachten we een medley van Diana Ross and the Supremes genaamd “The Supremes and Co”.
Uitslagen 2005:
Mars: 88,63/100 (1e prijs, gouden medaille)
Show: 83,83/100 (1e prijs, gouden medaille)
WMC 2009
Een jaar na het WMC 2005 werd er tijdens de reis naar Italie ruimschoots gebrainstormd over het thema van de show voor het WMC 2009. Belangrijke criteria voor een show zijn herkenbaarheid, mogelijkheid tot muzikale en showtechnische expressie en moeilijkheidsgraad. Uiteindelijk werd er gekozen voor het thema: “ABBA”. Een thema dat vooral door de kleinere showkorpsen al vaker is uitgevoerd, maar van waar wij denken het op een vernieuwende en niet orthodoxe manier te kunnen brengen.
Vanaf dat moment werd er ongeveer een jaar lang gearrangeerd door Ramon Kusters en Raymond Spons. Ze zijn namelijk niet snel tevreden. In oktober 2007 werd er aangevangen met het eerste deel van de choreografie. Voor het eerst volledig ontworpen met de computer. Het was de bedoeling dat in april 2008 de show in premiere zou gaan, maar zoals iedereen weet kwam er even een Amerikareis tussen die de show op de lange baan schoof. Een jaar om precies te zijn.
Op 30 april vind de premiere van de show plaats in Voorthuizen.
Voor de marswedstrijden is de keuze gevallen op de Russische mars Baikal-Amur Magistral, die exclusief door ons wordt uitgevoerd. Als tweede mars spelen we Castell Coch en hier marcheren we het veld mee af.
Het WMC breekt aan en nog nooit is band zo doorgetraind geweest. Alle omstandigheden zijn goed, maar tijdens de marswedstrijden gaat het mis. Door de regen en de zeer dunne lijnen die zijn getrokken (dikker mag niet van Roda JC) vergist de nieuwe tamboer-maître Alain zich in een deel van de baan, waardoor een deel feitelijk buiten de belijning plaatsvindt.
Toch weet de groep zich te herpakken en zet een paar uur later het hele stadion voor het eerst in weken op z’n kop met de ABBAshow. We hopen dat de punten van de show het debakel op de mars kunnen compenseren. Dan volgt de prijsuitreiking: op de mars halen we 84,86 Punten. Op de show halen we 80,79 punten, en dat laatste is nou echt pas de teleurstelling. De kritieken van de jury slaan op sommige momenten volgens ons volledig de plank mis., het doel van bepaalde scènes wordt niet begrepen in zijn context of men beoordeelt de show uit een drumcorps standpunt. Sommige kritieken zijn terecht, maar dat verklaart nog steeds niet de (voor ons) lage score. Wat betreft de mars zal de vraag blijven wat we gehaald zouden hebben als we niet buiten de baan waren gegaan….in 2013 zetten we dit recht.
WMC 2013
We zijn een beetje klaar met de medley-shows. We brainstormen over allerlei concepten en komen dan eerst uit op East versus West. Uiteindelijk blijkt dat we daar op dat moment creatief te weinig mee kunnen en dus valt na veel verder brainstormen de keuze op een “reis langs alle continenten”. Uiteindelijk wordt de show “What a wonderful world” uitgevoerd op het WMC 2013. Een reis langs de vijf bewoonde continenten, een show vol expressie. We scoren met 84,84 punten beter als vorige keer, maar doordat het WMC nu 85 punten als ondergrens voor goud hanteert halen we een zilveren medaille. Het gevoel van 2009 lijkt zich te herhalen. Daarnaast werden we op de mars, waar met Podvig en Zangezur een dikke 87 punten scoorden, door de jury bekritiseerd op het feit dat we in de laatste bocht schouder aan schouder gingen lopen. Een oplossing die we verzonnen hadden nadat we erachter kwamen dat de zijwaartse richtingen niet goed te krijgen waren door de wijze van constructie van de ronde bocht, die notabene door het WMC zelf verzonnen werd.
Hierdoor kwam de vraag bij ons: moeten we nog wel deelnemen? Zeker wanneer we zien dat in de jaren erna de aanvragen binnenstromen, we lang niet alle aanvragen kunnen honoreren en jaarlijks vaste gast worden op de prestigieuze Musikparade in Duitsland. We doen blijkbaar toch iets goed, maar constateren dat er een mismatch is tussen wat de markt vraagt en artistiek op het WMC verwacht wordt. Dat kan volgens ons nooit de bedoeling zijn.
In het najaar 2016 geeft ook het WMC toe dat er foute ontwikkelingen gaande waren en dat die ongedaan zijn gemaakt. Het publiek komt centraal te staan, want wat heb je aan een product waarvan het publiek geen idee heeft wat ze ziet of hoort? Doordat het WMC een hele reeks wijzigingen heeft doorgevoerd besluiten we om in 2017 weer deel te nemen. De marsen zijn geselecteerd en de show is muzikaal klaar. We studeren momenteel de choreografie in.
WMC 2017
Ondanks dat we de vorige keer naar onze smaak niet genoeg gescoord werd op de show zijn we van mening dat dit wel de juiste weg voor ons is. De aanvragen voor optredens zijn bij lange na niet allemaal te honoreren. Impressario’s zijn razend enthousiast over onze stijl van show maken. Dan maar minder scoren op het WMC, want wat heb je aan een artistiek hoogwaardig product waar het gemiddelde taptoepubliek niets van begrijpt? We gaan op deze voet verder, met of zonder het WMC. Gekozen wordt voor een show met film- en tv-seriemuziek. De naam is Popcorn Time en de show bouwt op van zwaar naar licht, met vlak na de opening een moordscene die geïnspireerd is op de klassieke Hitchcock thriller “Psycho”. De halve band wordt op het veld uitgemoord. En in de volgende scene met Schindler’s List weer tot leven gebracht. Verder is er een expressieve scene met het A-team, het betoverende “Let it go” uit Disney’s Frozen en “A Godfather Finale” die eerst het thema van The Godfather in mineur brengt en daarna in majeur. We scoren net 80 punten, weliswaar een gouden medaille, maar in onze ogen een zeer lage score. En daarmee krijgen we de bevestiging van hetgeen we eigenlijk al wisten: onze visie over wat een show moet zijn, matcht niet met die van het WMC. Op de mars doen we het hartstikke goed zeker wanneer je weet dat de lat om een bepaald puntenaantal te krijgen veel hoger is gaan liggen. Er zijn in het eerste weekend talloze korpsen die gedesillusioneerd met 70 of minder punten het veld verlaten. We halen 88,20. Een zeer dikke gouden medaille en naar oude maatstaven dik boven de 90 punten. De marsen waar we dit aan te danken hebben zijn: Under the White Ensign en The Grand Fleet, beide marsen van The Royal British Marines. Deze laatste mars werd door de componist, Gareth Keachie, exclusief aan ons geschonken. We hebben deze mars vervolgens naar onze instrumentatie omgezet. Kijkende naar de marsorde hebben we flink wat verbeteringen doorgevoerd en gedurende de hele mars zijn de onderlinge afstanden en gerichtheid erg sterk.
WMC 2021
De show voor het WMC 2021 wordt in het voorjaar van 2020 volledig gearrangeerd door Dennis Hazenoot en de band begint met instuderen. De eerste 3 minuten choreografie zijn ontworpen door Alain Garnier. En dan slaat de coronacrisis toe… Alles valt stil. Het WMC 2021 wordt verplaatst naar 2022 en het is maar de vraag of de verenigingen wel zullen kunnen deelnemen. Heel veel clubs hebben anderhalf jaar zonder inkomsten gezeten en nauwelijks nog reserves. Dat is zonder meer waar voor de band.